خودم هم نمی‌دانم چه گفتم

او می‌گفت ما هر کار هم کنیم، تا حد زیادی رفتارهایمان شبیه پدر مادرمان می‌شود. من هم قبول دارم. اگرچه یک روزی فکر می‌کردم نسل ما که در فلان شرایط بزرگ شدیم، فرزندانمان را در شرایطی مشابه قرار نخواهیم داد و پدر و مادر خوبی برای فررزندمان خواهیم شد. اما زمان می‌گذرد و خودم بزرگ‌تر می‌شوم. نگاهی به خودم می‌اندازم، می‌بینم که چقدر رفتارم شبیه پدر و مادرم می‌شود، درصورتی که یک روزی منتقدش بودم. دنیای نوجوانی واقعاً عجیب است(حداقل برای من که اینطور بود.).

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها